بازار نساجی

پوشاک - بازار نساجی

  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی 100,000 تومان

    پخش شلوار مردانه

    2 سال قبل
  • افزودن به علاقه‌مندی 85 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی 15,000 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید

    تولیدی پوشاک کریمی

    2 سال قبل
  • افزودن به علاقه‌مندی 30,000 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 20,000 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • افزودن به علاقه‌مندی تماس بگیرید
  • پوشاک
    پوشاک :   انسان ها اغلب لباس هایی را برای پوشش بدن خود به تن می کنند. در مفهوم وسیع آن، لباس شامل پوشش هایی برای تنه و اندام ها و همچنین پوشش هایی برای دست ها (دستکش)، پاها (کفش، صندل، چکمه) و سر (کلاه، روسری) است. وسایلی که به جای پوشیدن حمل می شوند (مانند کیف پول و چتر) معمولاً به عنوان لوازم جانبی به حساب می آیند تا لباس.   انسان ها همچنین استایل خود را با لوازم آرایش ، عطر، جواهرات و سایر زیورآلات تزئین می کنند. همه این تزئینات به جلوه و پیام کلی لباس کمک می کنند، اما به خودی خود لباس محسوب نمی شوند.   افراد به دلایل کاربردی و/یا اجتماعی لباس می پوشند. لباس از بدن محافظت می کند. همچنین پیام های اجتماعی را به انسان های دیگر می رساند.   عملکرد شامل محافظت از بدن در برابر نور شدید خورشید، گرما یا سرمای شدید و بارش است. محافظت در برابر حشرات، مواد شیمیایی مضر، سلاح ها، تماس با مواد ساینده - در مجموع، در برابر هر چیزی که ممکن است به بدن محافظت نشده انسان آسیب برساند. انسان‌ها در ابداع راه‌حل‌های لباس برای مشکلات عملی خلاقیت بسیار بالایی از خود نشان داده‌اند.   پیام های اجتماعی ارسال شده توسط لباس، لوازم جانبی و تزئینات می تواند شامل موقعیت اجتماعی، شغل، وابستگی قومی و مذهبی، وضعیت تاهل و غیره باشد. انسان ها باید نوع لباس پوشیدن را بدانند تا پیام ارسال شده را تشخیص دهند. موقعیت اجتماعی: در بسیاری از جوامع، افراد رده بالا، اقلام خاصی از لباس یا تزیین را برای خود انتخاب می کنند. فقط امپراطوران روم می توانستند لباس هایی بپوشند که با بنفش تیری رنگ شده بود. فقط روسای عالی رتبه هاوایی می‌توانستند شنل‌های پر و دندان‌های نهنگ پالائوا یا تراشیده شده بپوشند. در جوامع دیگر، هیچ قانونی افراد با موقعیت پایین‌تر را از پوشیدن لباس‌های با موقعیت بالا منع نمی‌کند، اما هزینه بالای لباس‌های وضعیتی به طور موثر خرید و نمایش را محدود می‌کند. در جامعه کنونی غربی، تنها افراد ثروتمند می توانند لباس های درجه یک را بخرند. تهدید طرد اجتماعی نیز ممکن است انتخاب پوشاک را محدود کند.   شغل: ارتش، پلیس، آتش نشانان معمولاً مانند کارگران بسیاری از صنایع، لباس فرم می پوشند. دانش آموزان مدرسه اغلب لباس فرم مدرسه می پوشند، دانش آموزان کالج و دانشگاه لباس دانشگاهی می پوشند. اعضای فرقه‌های مذهبی ممکن است لباس‌هایی به نام «عادات» بپوشند. گاهی اوقات یک لباس یا یک اکسسوری می‌تواند شغل و/یا وضعیت فرد را نشان دهد - برای مثال،کلاه سرآشپز که توسط یک آشپز اصلی استفاده می‌شود. وابستگی قومی، سیاسی و مذهبی: در بسیاری از مناطق جهان، سبک های لباس و زیور آلات عضویت در یک روستا، طبقه، مذهب و غیره را اعلام می کنند. یک اسکاتلندی قبیله خود را با تارتان خود اعلام می کند. یک یهودی ارتدکس دین خود را با قفل هایی مانند گرنبند(غیر لباس) خود. یک زن دهقانی فرانسوی روستای خود با کلاه یا کت خود. لباس ها همچنین می توانند مخالفت با هنجارهای فرهنگی و باورهای جریان اصلی و همچنین استقلال شخصی را اعلام کنند. در اروپای قرن نوزدهم، هنرمندان و نویسندگان سبک لباس خاص خود را داشتند. جورج ساند با لباس مردانه، رهایی خواهان زن با لباس های شکوفه، هنرمندان مرد با جلیقه های مخملی و گردنبندهای شیک. بوهمی ها، بیت نیک ها، هیپی ها، گوت ها و پانک ها سنت (ضدفرهنگی) را در غرب قرن بیستم ادامه دادند. اکنون مد لباس خیابانی در عرض یک سال یا بیشتر، ممکن است بخشی از قدرت خود را در شوک فرهنگی جوامع از دست داده باشد، اما همچنان میلیون‌ها نفر را برمی‌انگیزد که سعی کنند شیک و جذاب به نظر برسند. افرادی مانند مخترع دین کامن یا کارگردان فیلم پیتر جکسون لباس های کاربردی ساده می پوشند تا از مؤسسه فاصله بگیرند (و احتمالاً برای جلب توجه بیشتر). وضعیت تاهل: زنان هندو، زمانی که ازدواج کرده بودند، در قسمت باز کردن موهای خود یک تور قرمز رنگ می پوشند. اگر بیوه شوند، زیور آلات و جواهرات را رها می کنند و لباس سفید ساده می پوشند. مردان و زنان دنیای غرب ممکن است برای نشان دادن وضعیت تاهل خود حلقه ازدواج در دست کنند. آزادی بیشتر و ظرافت: برخی از لباس‌ها نشان‌دهنده فروتنی پوشنده است. به عنوان مثال، بسیاری از زنان مسلمان از پوشش سر یا بدن (حجاب، برقع یا برقع، چادر، عبا) استفاده می کنند که وضعیت آنها را به عنوان زنان محترم اعلام می کند. لباس های دیگر ممکن است نشان دهنده قصد داشتن آزادی بیشتر باشد. به عنوان مثال، یک زن غربی ممکن است برای نشان دادن ظرافت زنانه ی خود، کفش‌های پاشنه بلند، لباس‌های مشکی یا قرمز متناسب و نمایانگر بدن، آرایش اغراق‌آمیز، جواهرات پر زرق و برق و عطر بپوشد. آنچه حیا و جذابیت را تشکیل می دهد، از فرهنگی به فرهنگی دیگر، در زمینه های مختلف در فرهنگ یکسان، و در طول زمان با ظهور و سقوط مدهای مختلف، به شدت متفاوت است.   علاوه بر این، یک شخص ممکن است انتخاب کند که یک پیام مختلط را نمایش دهد. به عنوان مثال، یک زن عربستانی ممکن است برای نشان دادن احترام خود عبایی بپوشد، اما یک عبایی از مواد مجلل برش خورده نزدیک بدن انتخاب کند و سپس با کفش های پاشنه بلند و یک کیف پول شیک، لوازم جانبی خود را بپوشد. همه جزئیات، علیرغم پیام ظاهری احترام، تمایل آزادی بیشتر را اعلام می کنند.
    ×

    سلام!

    برای ارسال پیام پشتیبانی ، لطفا روی آیدی پشتیبان آنلاین بزنید و یا با ایمیل زیر تماس بگیرید mailto:bazarnasaji@gmail.com

    × پشتیبانی آنلاین